The people were so glad of his deat

The people were so glad of his death, that at the first news of it some ran about shouting, "Tiberius to the Tiber," while others prayed to Mother Earth and the Manes to allow the dead man no abode except among the damned. Still others threatened his body with the hook and the Stairs of Mourning, especially embittered by a recent outrage, added to the memory of his former cruelty. 2 It had been provided by decree of the senate that the execution of the condemned should in all cases be put off for ten days, and it chanced that the punishment of some fell due on the day when the news came about Tiberius. The poor wretches p401begged the public for protection; but since in the continued absence of Gaius there was no one who could be approached and appealed to, the jailers, fearing to act contrary to the law, strangled them and cast out their bodies on the Stairs of Mourning. 3 Therefore hatred of the tyrant waxed greater, since his cruelty endured even after his death. When the funeral procession left Misenum, many cried out that the body ought rather to be carried to Atella,102 and half-burned in the amphitheatre; but it was taken to Rome by the soldiers and reduced to ashes with public ceremonies.

Resultaten (Nederlands) 1:

De mensen waren zo blij van zijn dood, dat op het eerste nieuws van het aantal liep over schreeuwen, "Tiberius aan de Tiber," terwijl anderen bad tot Moeder Aarde en de Manes tot de dode man laat geen verblijfplaats, behalve onder de Damned. Weer anderen bedreigd zijn lichaam met de haak en de trappen van Mourning, vooral verbitterd door een recente verontwaardiging, toegevoegd aan de nagedachtenis van zijn voormalige wreedheid. 2 Het was verstrekt bij besluit van de senaat dat de uitvoering van de veroordeelde moet in alle gevallen worden uitgesteld gedurende tien dagen, en het toeval dat de straf van enkele vervallen op de dag toen het nieuws kwam over Tiberius. De arme stakkers p401begged het publiek voor de bescherming; Maar omdat in de voortdurende afwezigheid van Gaius was er niemand die worden benaderd kon en riep, de gevangenbewaarders, uit angst in strijd zijn met de wet overtreden, wurgde hen en wierp hun lichamen op de trappen van rouw. 3 Daarom haat van de tiran gewaxte groter, omdat zijn wreedheid doorstaan, zelfs na zijn dood. Toen de rouwstoet verliet Misenum, velen riepen dat het lichaam had moeten eerder worden uitgevoerd om Atella, 102 en half verbrand in het amfitheater; maar het werd meegenomen naar Rome door de soldaten en de as gelegd met openbare ceremonies.