Adfuit tamen deus voto, cuius ille

Adfuit tamen deus voto, cuius ille compos ut iam securus liberque moriturus, multa illa vitae sed minora retinacula1 abrupit. Increverat valetudo, quam temperantia mitigare temptavit; perseverantem constantia4 fugit. lam dies alter tertius quartus: abstinebat cibo. Misit ad me uxor eius Hispulla communem amicum C. Geminium cum tristissimo nuntio, destinasse Corellium mori nec aut suis aut filiae 6 precibus inflecti; solum superesse me, a quo revocari posset ad vitam. Cucurri. Perveneram in proximum, cum mihi ab eadem Hispulla Iulius Atticus nuntiat nihil iam ne me quidem impetraturum: tam obstinate5 magis ac magis induruisse. Dixerat sane medico admoventi cibum: "Kek/rika",quae vox quantum admirationis in animo meo tantum desiderii reliquit.

Resultaten (Nederlands) 1:

Echter, de god van het verlangen, waarvan hij in staat is nu om een ​​onbelemmerde sterven veilig is, maar het leven is veel kleiner retinacula1 onderbroken. Verhoogde gezondheidsrisico en matigheid te verzachten getest; volhardend constantia4 gevlucht. Al de tweede dag van de derde, de vierde, onthouden van voedsel. Hij stuurde naar mij met het trieste nieuws van zijn vrouw Hispulla C. Geminium een ​​gemeenschappelijke vriend, de dochter van 6, of de gebeden van het plan dat hij Corellium worden gebogen om te sterven, of die ze niet deden; alleen nog voor mij, waaruit weer tot leven kan worden gebracht. Run. Ik viel op zijn naaste, terwijl het nieuws voor mij, toen niet, noch Mij hetzij door dezelfde Hispulla door Julius Atticus, zou meer en meer, evenals obstinate5 induruisse krijgen. De dokter had inderdaad toegepast voor voedsel, "Kek / Rika", dat is een veel bewonderd in mijn gedachten enige wens vertrokken.