ipse cicero, cum tenuissima valetudine esset, ne nocturnum quidem sibi tempus as quietem relinquebat, ut ultro militum concursu ac vocibus sibi parcere cogeretur.
Cicero zelf, al was in een zeer zwakke gezondheid, zichzelf niet verlaten 's nachts als rust, zodat hij werd gedwongen om zichzelf te sparen door beweging en smeekbeden van de soldaten.