Celebrant carminibus antiquis, quod

Celebrant carminibus antiquis, quod unum apud illos memoriae et annalium genus est, Tuistonem deum terra editum. Ei filium Mannum, originem gentis conditoremque, Manno tris filios adsignant, e quorum nominibus proximi Oceano Ingaevones, medii Herminones, ceteri Istaevones vocentur. Quidam, ut in licentia vetustatis, pluris deo ortos plurisque gentis appellationes, Marsos Gambrivios Suebos Vandilios adfirmant, eaque vera et antiqua nomina. Ceterum Germaniae vocabulum recens et nuper additum, quoniam qui primi Rhenum transgressi Gallos expulerint ac nunc Tungri, tunc Germani vocati sint: ita nationis nomen, non gentis evaluisse paulatim, ut omnes primum a victore ob metum, mox etiam a se ipsis, invento nomine Germani vocarentur.

Resultaten (Nederlands) 1:

Hun oude nummers, dat is een van de kronieken van de aard van het geheugen, en met hen, Tuisco, aarde geboren god. Maar om hem, de zoon van Mannus, als de oorsprong van het land, en de oprichter van Mannus ze toewijzen drie zonen, van wie de namen waren het dichtst bij de oceaan Ingaevones, de Herminones, Ingaevones. Sommigen, met de vrijheid van de oudheid, en de god had verschillende afstammelingen van de natie verschillende benamingen, zoals Marsi, Gambrians Vandilii, en dat deze zijn echte oude namen. De naam van Duitsland, en de onlangs geïntroduceerde, en nu hij die als eerste stak de Rijn en verdreef de Galliërs, en de nieuw geïntroduceerde, dan de Duitsers, ze worden genoemd, zodat de naam van de natie, stam, en niet geleidelijk de overhand, totdat al de overwinnaars eerst had geslagen voor hun, en zichzelf om zich door deze zelf verzonnen naam van de Duitsers, genoemd.