Nec census in illonobilitate sua ma

Nec census in illo
nobilitate sua maior, sed vita fidesque
inculpata fuit. Gravidae qui coniugis aures
vocibus his monuit, cum iam prope partus adesset:
675“Quae voveam, duo sunt; minimo ut relevere dolore,
utque marem parias; onerosior altera sors est,
et vires fortuna negat. Quod abominor, ergo
edita forte tuo fuerit si femina partu,
(invitus mando: pietas, ignosce!) necetur.”

Resultaten (Nederlands) 1:

Geen volkstelling werd gehouden in die tijd,
de adel van de belangrijkste, maar het leven van het geloof en
zonder zonde was. De oren van zijn vrouw, die zwanger was van het is
woorden van zijn, maar waarschuwde hem, omdat hij dicht bij de bevalling aanwezig waren was:
675 "geloften die je beloven, zijn er twee; weinig om de pijn te verlichten,
een mannelijk Paris; de andere is het lot van de vurige hemel,
en de krachten der fortuin ontkent. Dat ik verfoeien, daarom,
dan u kan worden afgegeven, als een barende vrouw,
(tegen mijn wil, beveel ik: vroomheid, vergeef!) Om je te doden ".