Quod [si] iam rerum ignorem primord

Quod [si] iam rerum ignorem primordia quae sint,
hoc tamen ex ipsis caeli rationibus ausim
1120 confirmare aliisque ex rebus reddere multis,
nequaquam nobis divinitus esse paratam
naturam rerum: tanta stat praedita culpa.
principio quantum caeli tegit impetus ingens,
inde avidam partem montes silvaeque ferarum
1125 possedere, tenent rupes vastaeque paludes
et mare, quod late terrarum distinet oras.
inde duas porro prope partis fervidus ardor
adsiduusque geli casus mortalibus aufert.
quod super est arvi, tamen id natura sua vi
1130 sentibus obducat, ni vis humana resistat
vitai causa valido consueta bidenti
ingemere et terram pressis proscindere aratris.
si non fecundas vertentes vomere glebas
terraique solum subigentes cimus ad ortus.

Resultaten (Nederlands) 1:

Het feit dat [als] reeds het begin van de dingen, ik weet niet wat ze zijn,
een aantal van hen naar de lucht, de redenen hiervoor, echter, ik zou durven
dingen bij 1120 tot veel van de andere te bevestigen,
op geen enkele wijze voor ons bereid door God, om
de aard van de zaak is: het staat begiftigd met zo groot een storing.
het begin van de aanval, voor zover het betrekking heeft op de uitgestrekte des hemels,
van daar een deel van de bergen van hebzuchtige van de wilde dieren van het bos en
ze nam bezit, 1125, houdt de rotsen en enorme moerassen
en de zee, dat de brede uitgestrektheid van het land, dat voor de kust van Libië verdeelt.
Vanuit deze haven, en de brandende hitte van het deel in de buurt van
de val van de Engelen en ijverige stervelingen ze echt te nemen.
dat is op de aarde, van de natuur, echter, dat de kracht van
1130, en de roodheid o'erspread, als mens kan weerstaan
​​en breken de de oorzaak van de sterkte van de gebruikelijke bidenti
kreunen os, En de aarde, te knijpen te breken om te ploegen.
Als je niet omgaan met hun rug, met een ossenstok de kluiten van
de bodem, erkennen wij dat bij de geboorte van.