Hoc quidem mihi, tum Favorinus, ut

Hoc quidem mihi, tum Favorinus, ut virum philosophum decuit, suasit. Sed maius ego altiusque id esse existimavi, quam quod meae aetati et mediocritati conveniret, ut cognovisse et condemnasse de moribus, non de probationibus rei gestae viderer; ut absolverem tamen, inducere in animum non quivi et propterea iuravi mihi non liquere atque ita iudicatu illo solutus sum.

Resultaten (Nederlands) 1:

Dit, inderdaad, voor mij, evenals Favorinus werd als een filosoof, heeft gevraagd. Maar ik dacht dat was ik meer dan het feit dat het gematigde karakter van mijn leeftijd, en tot op zekere overeenkomst was, dat hij hen zou hebben gekend en veroordelen een man van manieren, van het bewijs in de zaak te laten zien; vrijspreken, maar kon niet een beslissing nemen, en daarom heb ik me niet duidelijk gezworen, en dus werd ik verlost van een beslissing.