Rusticus es, Corydon; nec munera cu

Rusticus es, Corydon; nec munera curat Alexis
nec, si muneribus certes, concedat Iollas.
heu heu, quid volui misero mihi? floribus Austrum
perditus et liquidis inmissi fontibus apros.

Quem fugis, a, demens? habitarunt di quoque silvas
Dardaniusque Paris. Pallas quas condidit arces
ipsa colat; nobis placeant ante omnia silvae.
torva leaena lupum sequitur, lupus ipse capellam,
florentem cytisum sequitur lasciva capella,
te Corydon, o Alexi; trahit sua quemque voluptas.

Aspice, aratra iugo referunt suspensa iuvenci
et sol crescentis decedens duplicat umbras.
me tamen urit amor; quis enim modus adsit amori?
a, Corydon, Corydon, quae te dementia cepit!
semiputata tibi frondosa vitis in ulmo.
quin tu aliquid saltem potius, quorum indiget usus,
viminibus mollique paras detexere iunco?
invenies alium, si te hic fastidit, Alexin.'

Resultaten (Nederlands) 1:

Corydon, u; Alexis geeft niets voor geschenken
, noch als met geschenken zou lollas.
, helaas, helaas, wat ik verlang is me nu? de bloemen van het Zuiden,
een ontzetting, en Siroces. Wie moet je vliegen, ah, uit zijn hoofd? goden eer nu , En Dardan Parijs. Pallas houden de torens haar hand heeft; Ons vóór alle dingen van het bos. De grimmige leeuwin volgt de wolf, de wolf zelf de geit, de moedwillige geit de bloeiende klaver, en Corydon Alexis, wordt getrokken door zijn eigen plezier. Zie, de ossen slepen huis door het juk van de hangende ploeg , en de uittredende zon verdubbelt de verlenging schaduwen. Maar mij liefde brandwonden; want wie kan de liefde te beperken? Ah, Corydon, Corydon, wat waanzin je gegrepen! gesnoeid op de bladwijnstok in de iep. Waarom ga je niet op zijn minst iets, wat nog belangrijker is, het werk behoeften, takjes en meegaande rushes? je zal een andere Alexis, als dit Alexis Alexis vinden. '