Arma virumque cano, Troiae qui prim

Arma virumque cano, Troiae qui primus ab oris
Italiam fato profugus Laviniaque venit
litora, multum ille et terris iactatus et alto
vi superum, saevae memorem Iunonis ob iram,
multa quoque et bello passus, dum conderet urbem
inferretque deos Latio; genus unde Latinum
Albanique patres atque altae moenia Romae.
Musa, mihi causas memora, quo numine laeso
quidve dolens regina deum tot volvere casus
insignem pietate virum, tot adire labores
impulerit, tantaene animis caelestibus irae?

Resultaten (Nederlands) 1:

Armen en de man die ik zing, die voor het eerst van de oevers van
de Lavinian Italië, verbannen door het lot, kwam naar
de kust, en hij was op land en zee door
de kracht van de goden, als gevolg van de woede van de woeste Juno,
en veel leed in de oorlog, totdat hij kon vinden de stad
en breng zijn goden Latium; vandaar de Latijnse ras
en de Alban vaders en de muren van hoge Rome.
Muse, vertel me de oorzaken, door de wil van een blessure aan de
koningin van de goden, en wat zo veel crises, de val van
de mens gekenmerkt door vroomheid, vele beproevingen, zoveel
stations die u kan de hemelse geesten zoals wrok wonen?