sic deus in flammas abiit, sic pect

sic deus in flammas abiit, sic pectore toto
uritur et sterilem* sperando nutrit* amorem.
spectat inornatos collo* pendere capillos*
et 'quid, si comantur*?' ait. videt igne micantes*
sideribus similes oculos, videt oscula*, quae non
est vidisse satis; laudat digitosque* manusque
bracchiaque* et nudos media plus parte lacertos*;
si qua latent, meliora putat. fugit ocior* aurā*
illa levi neque ad haec revocantis verba resistit:*
'nympha, precor, Penei*, mane! non insequor hostis;
nympha, mane! sic agna* lupum*, sic cerva* leonem,
sic aquilam* penna*fugiunt trepidante* columbae*,
hostes quaeque suos: amor est mihi causa sequendi!

Resultaten (Nederlands) 1:

dus de god vertrok in vlammen op, zodat de hele borst
wordt verbrand en hij voedt de hoop op een onvruchtbare vrouw naar * love *.
* kijkt naar haar haar hangt ontregeld aan de hals *
en 'wat als het geregeld worden *?' genoemd. * We zien dat het vuur de stralende
ogen als sterren, ziet hij haar lippen *, die niet
genoeg te hebben gezien; * Hij prijst haar vingers en handen
en armen meer dan het middelste gedeelte van de armen van de * * en gestript de naakt
als ze verstopt, ze stelt hij beter. Ze vlucht sneller dan * aura *
noch stopt bij deze woorden haar roeping: *
'nimf, O Peneus' *, in de ochtend! Ik streven niet als een vijand,
de nimf, in de ochtend! * * Dus het lam de wolf, waardoor de herten * de leeuw,
de adelaar, zodat ze weglopen, terwijl de * Columbia * * * de veer,
het eigen vijanden: de liefde is de oorzaak van mijn streven!