[112] quare non immerito ab hominib

[112] quare non immerito ab hominibus1 aetatis suae regnare in iudiciis dictus est, apud posteros vero id consecutus, ut Cicero iam non hominis nomen, sed eloquentiae habeatur. hunc igitur spectemus, hoc propositum nobis sit exemplum, ille se profecisse sciat, cui Cicero valde placebit.

Resultaten (Nederlands) 1:

[112] Om deze reden is hij genoemd werd, niet zonder reden uit de hominibus1 van zijn tijd in de rechtbanken te regeren, met de afstammelingen van de andere kant, bereikte dit resultaat, zoals Cicero is niet langer de naam van de man, maar van welsprekendheid kan worden gedaan. dan met deze we kijken naar, dat vóór ons ligt een voorbeeld, dat hij dat hij president is gevorderd die weet hoe Cicero was zeer tevreden.