‘Ecce Ara Pacis’, inquit Diodotus,

‘Ecce Ara Pacis’, inquit Diodotus, ‘opus clarum, opus laudatum°,
opus ab Augusto aedificatum°•!
Hic videmus imperatorem Augustum et Agrippam amicum eius,
ibi Iuliam Agrippae et postea Tiberio a patre in matrimonium1 datam•
– eam Iuliam, de cuius fortuna iam narravi.
Ibi autem sunt Martis2 et Reae Silviae filii,
quos rex Amulius, homo malus, in loco remoto° exposuit.
Pueros expositos* lupa invenit; ab ea servati et ad tempus3 nutriti4 sunt
– sed ecce! Iam Faustulus appropinquat.
Faustulus, qui pastor erat, pueros a lupa servatos° et nutritos4 ° secum abduxit
et educavit. A eo pueris nomina Romulus et Remus data sunt.
Postquam diu inter pastores vixerunt, forte ad avum suum ducti sunt.
Is erat Numitor, Reae Silviae pater ab Amulio fratre regno pulsus•.

Resultaten (Nederlands) 1:

'Ziet, de Ara Pacis', zegt hij Diodotus "En het werk is duidelijk, het werk van een lofrede °,
het werk werd gebouwd door Augustus, ° •!
Hier zien we dat een keizer, zoals Augustus en Agrippa, zijn vriend op
er daarna, Tiberius, Agrippa en Julia, werd gegeven door de Vader in matrimonium1 •
- het Julia, van de wiens fortuin is al gedaan.
Er zijn Martis2 en Rhea Silvia zoon,
die de koning Araulius, slechte man, in een afgelegen ° uitgelegd.
wolf gevonden dat jongens blootgesteld *; ze zijn voor het opslaan en aan de tempus3 nutriti4 ervan
- maar zie! Nu staat hij benaderingen.
Faustiilus, die een pastoor, een jonge wolf SERVATOS ° en nutritos4 was ° hem weg
en bracht hen. Romulus en Remus werden aan hem gegeven aan de jonge mannen de namen van de A.
hebben een lange tijd na, of tussen uw herders leefde, misschien om zijn grootvader, werden gevangen genomen.
Hij was Numitor, broer Amulius werd verdreven uit zijn koninkrijk, Rea Silvia, de Vader van alle •.