Vader, zoon: ik blijf bij jullie!Ip

Vader, zoon: ik blijf bij jullie!
Ipse te portabo umeris nec me
labor iste gravabit. Hic parvus Ascanius quoque comes noster erit et tu vestigia nostra
servabis, mea coniunx Creusa.’ Post haec verba pater Anchises, qui manibus penates
capit, in umeros Aeneae tollitur. Parvus Ascanius dextrae eius se implicat. Passibus
non aequis patrem sequitur per urbis tenebras. Tum Aeneas cum patre, filio uxoreque
proficiscitur.

Creüsa, waar ben je?
Medio in tumultu autem Aeneas Creusam uxorem non iam conspexit. Per urbis vias
recurrit, sed eam frustra quaesivit. Subito ei Creusae ipsius umbra apparuit, quae dixit:
‘Di hoc loco me retinent. Tibi, ubi post multos errores in terram alienam perveneris,
aliam mulierem in matrimonium deligent.’ Post haec verba Creusae umbra e conspectu
abiit. Post hanc noctem tristem Aeneas tandem socios in litore invenit: undique
convenērunt mulieres virique, qui parati erant Troiam relinquere et per mare in terras
alienas abire.

Resultaten (Nederlands) 1:

Vader, zoon: ik blijf bij jullie!
Hij zal je dragen op hun schouders en niet laten u
deze taak niet zwaar op zijn. Onze maatregelen moeten reizen met ons, en je zal ook een beetje Ascanius Dit zijn
zal hen houden, mijn vrouw, Creüsa. ' Na deze woorden hoorde mijn vader Anchises, zijn huishouden goden gemaakt door
mensenhanden, gooide op de schouders van Aeneas wordt verwijderd. Weinig Ascanius het gaat zich in het rechter oor van hem. Door de stappen van
de stad is niet gelijk aan de Vader doet volgen omdat de duisternis. Dan Aeneas met zijn vader, zijn zoon uxoreque
land. Creuse, waar ben je? Onrust in het Midden-Aeneas Creusa niet meer zag zijn vrouw. Met straten van de stad opnieuw, maar tevergeefs. In een moment verscheen ze in de schaduw van Creusa zich aan hem, die zei: 'Di, hou me in deze plaats. Om u, in een ander land, krijg je daar en daar, na vele fouten, zijn gekozen in het huwelijk met een andere vrouw. ' Buiten het zicht van de schaduw van Creusa zich aan deze woorden, ging hij weg. Aeneas zeer bedroefd, vond hij eindelijk de nacht op het strand, op de top van dit zijn bondgenoten: het platteland unbecoming bij vrouwen en mannen, die werden voorbereid Troje te verlaten en door de zee naar het land van anderen gaan hun weg.