dum labefactat onus gravidi temeraria ventris in dubio vitae lassa Coninna iacet Illa quidam clam me tantum molita pericli ira digna mea, sed cadit ira metu
een doel en zolang de buik van de last ze ligt in het gevaar van het leven, uitgeput Coninna hen: Waarom hebben mij bedrogen, zo gevuld met gevaar ze verdient mijn woede, maar het doet de angst voor de toorn van