. Gravidae qui coniugis auresvocibu

. Gravidae qui coniugis aures
vocibus his monuit, cum iam prope partus adesset:
675“Quae voveam, duo sunt; minimo ut relevere dolore,
utque marem parias; onerosior altera sors est,
et vires fortuna negat. Quod abominor, ergo
edita forte tuo fuerit si femina partu,
(invitus mando: pietas, ignosce!) necetur.”

Resultaten (Nederlands) 1:

. De oren van zijn vrouw, die zwanger was van het is
woorden van zijn, maar waarschuwde hem, omdat hij dicht bij de bevalling aanwezig waren was:
675 "geloften die je beloven, zijn er twee; weinig om de pijn te verlichten,
een mannelijk Paris; de andere is het lot van de vurige hemel,
en de krachten der fortuin ontkent. Dat ik verfoeien, daarom,
dan u kan worden afgegeven, als een barende vrouw,
(tegen mijn wil, beveel ik: vroomheid, vergeef!) Om je te doden ".