Omnes scriptores cum mihi plurimum

Omnes scriptores cum mihi plurimum debent, tum praecipue qui meras nugas chartis illinunt. Nam qui erudite ad paucorum doctorum iudicium scribunt, quique nec Persium, nec Laelium iudicem recusant, mihi quidem miserandi magis, quam beati videntur, ut qui sese perpetuo torqueant: addunt, mutant, adimunt, reponunt, repetunt, recudunt, ostendunt, nonum in annum premunt, nec umquam sibi satisfaciunt, ac futile praemium, nempe laudem, eamque perpaucorum, tanti emunt, tot vigiliis, somnique, rerum omnium dulcissimi, tanta iactura, tot sudoribus, tot crucibus. Adde nunc valetudinis dispendium, formae perniciem, lippitudinem, aut etiam caecitatem, paupertatem, invidiam, voluptatum abstinentiam, senectutem praeproperam, mortem praematuram, et si qua sunt alia eiusmodi.

Resultaten (Nederlands) 1:

Alle schrijvers met mij het meest aan hen, en vooral die louter kleinigheden glanzend papier. Voor degenen die schrijven met begrip aan het oordeel van een paar van de artsen, en deed zelfs niet Perzen, die het was Laelius, de rechter van het afval, voor mij inderdaad medelijden, en meer nog, dan de gezegende zien, zodat degenen die zich martelen in een eeuwige inzetting: ze toevoegen, wijzigen, weg te nemen, op te slaan, officieren van justitie, en recuduntur, zij tonen, in het negende jaar, druk op, noch heeft het ooit bevredigend had, en dun als een beloning, dat is om de lof van de staat zeggen, en dat een zeer klein aantal, van zo'n groot kopen, zo veel slapeloze nachten, en slapen, van alle dingen lief, zo groot een verlies, met al onze inspanningen, zoveel kruisen. Trouwens, nu het afval van de gezondheid, de buit van de teint, ogen of liever blindheid, armoede, afgunst, onthouding van genot, of ouderdom, vroegtijdige dood, en als er geen andere zoiets.