Videtur quod superfluat liber iste,

Videtur quod superfluat liber iste, cum totam totaliter gramaticam tradiderit Priscianus. Ad hoc dicendum est quod non superfluit. Nam secundum philosophos eorum que sunt, quedam sunt ad esse, quedam ad bene esse, et neutrum horum superfluit.

Sermo metricus, quem sequitur actor iste, ad plura se habet quam prosaycus, quem sequitur Priscianus; et hoc ita probatur: sermo metricus utilis factus est ad faciliorum acceptionem, ad venustam et lucidam brevitatem, et ad memoriam firmiorum.

Quod patet sequi ex diffinitione versus que sequitur: versus est metrica oratio, succincte et clausulatim progrediens, venusto verborum matrimonio et sententiarum flosculis picturata, nichil in se superfluum nichilque continens diminutum.

Resultaten (Nederlands) 1:

Dit boek lijkt te overlopen, met de hele grammatica totaal levert Priscianus. Het antwoord is dat het niet te veel. voor die dingen die zijn volgens de filosofen, zijn er een aantal dingen te zijn, en sommige zijn voor het welzijn van, en geen van beide is overbodig

het woord van de meter, de indiener is deze die aanleiding geeft tot een aantal prosaycus dan is de zaak, die aanleiding Priscianus geeft, en dit wordt bewezen als volgt.:Het woord heeft een nuttig metrische naar acceptatie, de kortheid van te vergemakkelijken worden de charmante en licht, en de herinnering aan de sterkere

die duidelijk is te volgen van de definitie van het volgende:. Het gedicht is metrische taal, bondig en clausulatim vordert, een prachtig huwelijk van woorden en zinnen geborduurde bloemen, niets in zelf bevat geen overbodig verminderd.