Quodam die pygmalion statuam pulche

Quodam die pygmalion statuam pulcherriam facit. Virgo marmorea capillos longos, oculus magnificos, labra delicata habet. Pygmalion statuam amare incipit. Virgini marmoreae verba dulcia dicit. Bracchia autem statua dura sunt manusque frigidae.
Pygmalion maeret quod statua non vivit. Sed neque gemmae, neque flores neque oscula statuam vivam reddere possunt. Itaque iterum atque iterum in templum Veneris, deae amoris, it ibique sacra facit et deae auxilium implorat. Sed iterum atque iterum maestus domum redit.

Resultaten (Nederlands) 1:

Op een dag Pygmalion standbeeld pulcherriam doet. Virgin marmer haarlengte, oog magnificent're delicate zaak. Pygmalion standbeeld liefde begint. Virgin marmer, zegt Sweet. Maar de armen en handen van het standbeeld waren ernstig koud.
Pygmalion toont voor live beelden. Maar zelfs niet de knoppen, noch bloemen, noch kan kussen maken een standbeeld van een levende. En dus, opnieuw en opnieuw in de tempel van Venus, de godin van de liefde, en daar gaat de hulp van de godin heilige doet, en hij smeekt. Maar keer op keer is triest en keert terug naar huis.