Taedet animam meam vitae meae,dimit

Taedet animam meam vitae meae,
dimittam adversum me eloquium meum, loquar inamaritudine animae meae.
Dicam Deo: Noli mecondemnare: indica mihi, cur me ita judices.
Numquidbonum tibi videtur, si calumnieris me, et opprimas me,opus manuum tuarum, et consilium impiorum adjuves?

Numquid oculi carnei tibi sunt; aut, sicut videt homo, et tu videbis?
Numquid sicut dies hominis dies tuae, et anni tui sicut humana sunt tempora, ut quaeras iniquitatem meam, et peccatum meum scruteris?
Et scias, quia nihil impium fecerim, cum sit nemo,qui de manu tua possit eruere.

Resultaten (Nederlands) 1:

Ik heb verdriet aan mijn leven, van mijn leven,
zal ik laten gaan mijn speech tegen mezelf, ik zal inamaritudine van mijn ziel spreken.
Ik zal zeggen tot God: Niet mecondemnare: Kun je me vertellen waarom je met mij twist.
Numquidbonum, dat Gij zoudt belasteren mij, en onderdrukken me, het werk uwer handen, en de raad van de goddelozen helpen? Hebt Gij vleselijke ogen Hou je?; of, wat de mens ziet, zult u zien? Zijn uw dagen als de dagen van de mens uw heir, en Uw jaren als de dagen eens mans, dat ik mijn ongerechtigheid kunnen proberen, en mijn zonde ?? En zoudt weten, dat ik niet goddeloos ben ding, terwijl er is niemand, die uit de hand uw greep.