Et ille: Augustus, inquam, Caesar a

Et ille: Augustus, inquam, Caesar adfectavit iocos, salvo tamen maiestatis pudorisque respectu, nec ut caderet in scurram. 2 Aiacem tragoediam scripserat, eandemque, quod sibi displicuisset, deleverat. Postea L. Varius tragoediarum scriptor interrogabat eum, quid ageret Aiax suus. Et ille: In spongiam, inquit, incubuit. 3 Idem Augustus, cum ei quidam libellum trepidus p234offerret, et modo proferret manum modo retraheret: Putas, inquit, te assem elephanto dare? 4 Idem cum ab eo Pacubius Taurus congiarium peteret, diceretque iam hoc homines vulgo loqui, non parvam sibi ab illo pecuniam datam: Sed tu, inquit, noli credere. 5 Alium praefectura equitum submotum et insuper salarium postulantem dicentemque: Non lucri causa dari hoc mihi rogo, sed ut iudicio tuo munus videar impetrasse, et ita officium deposuisse, hoc dicto repercussit: Tu te accepisse apud omnes affirma, et ego dedisse me non negabo. 6 Urbanitas eiusdem innotuit circa Herennium deditum vitiis iuvenem. Quem cum castris excedere iussisset, et ille supplex hac deprecatione uteretur: Quomodo ad patrias sedes revertar? quid patri meo dicam? respondit: Dic me tibi displicuisse. 7 Saxo in expeditione percussum ac notabili cicatrice in fronte deformem, nimium tamen sua opera iactantem, sic leniter castigavit: At tu, cum fugies, inquit, numquam post te respexeris. 8 Galbae, cuius informe gibbo erat corpus, agenti apud se cauam et frequenter dicenti: Corrige, in me si quid reprehendis, respondit: Ego te monere possum, corrigere non possum. 9 Cum multi Severo Cassio accusante absolverentur, et architectus fori Augusti expectationem operis diu traheret, ita iocatus est: Vellem Cassius et meum forum accuset. 10 Vettius cum monumentum p235patris exarasset, ait Augustus: Hoc est vere monumentum patris colere. 11 Cum audisset inter pueros quos in Syria Herodes rex Iudaeorum intra bimatum iussit interfici filium quoque eius occisum, ait: Melius est Herodis porcum esse quam filium. 12 Idem Augustus, quia Maecenatem suum noverat stilo esse remisso molli et dissoluto, talem se in epistolis quas ad eum scribebat saepius exhibebat, et contra castigationem loquendi quam alias ille scribendo servabat in epistola ad Maecenatem familiari plura in iocos effusa subtexuit: Vale, mel gentium * meculle, ebur ex p236Etruria, lasar Arretinum, adamas supernas, Tiberinum margaritum, p237Cilniorum smaragde, iaspi figulorum, berylle Porsenae, carbunculum p238* habeas, ἵνα συντέμω πάντα, μάλαγμα moecharum. p23913 Exceptus est a quodam coena satis parca et quasi cotidiana. Nam paene nulli se invitanti negabat. Post epulum igitur inops ac sine ullo apparatu discedens vale dicenti hoc tantum insusurravit: Non putabam me tibi tam familiarem. 14 Cum de Tyriae purpurae quam emi iusserat obscuritate quereretur, dicente venditore: Erige altius et suspice, his usus est salibus: Quid? ego, ut me populus Romanus dicat bene cultum, in solario ambulaturus p240sum? 15 Nomenculatori suo, de cuius oblivione querebatur, dicenti: Numquid ad forum mandas? Accipe, inquit, commendatitias, quia illic neminem nosti. 16 Vatinio in prima sua aetate eleganter insultavit. Contusus ille podagra volebat tamen videri discussisse iam vitium, et mille passus ambulare se gloriabatur. Cui Caesar: Non miror, inquit: dies aliquanto sunt longiores. 17 Relata ad se magnitudine aeris alieni, quam quidam eques Romanus dum vixit excedentem ducenties celaverat, culcitam emi cubicularem in eius auctione sibi iussit, et praeceptum mirantibus hanc rationem reddidit: Habenda est ad somnum culcita in qua ille, cum tantum deberet, dormire potuit. 18 Non est intermittendus sermo eius quem Catonis honori dedit. Venit forte in domum in qua Cato habitaverat. Dein Strabone in adulationem Caesaris male existimante de pervicacia Catonis, ait: Quisquis praesentem statum civitatis conmutari non volet, et civis et vir bonus est. Satis serio et Catonem laudavit et sibi, ne quis adfectaret res novare, consuluit.

p24119 Soleo in Augusto magis mirari quos pertulit iocos quam ipse quos protulit, qui maior est patientiae quam facundiae laus, maxime cum aequanimiter aliqua etiam iocis mordaciora pertulerit. 20 Cuiusdam provincialis iocus asper innotuit. Intraverat Romam simillimus Caesari et in se omnium ora converterat. Augustus perduci ad se hominem iussit, visumque hoc modo interrogavit: Dic mihi, adolescens, fuit aliquando mater tua Romae? Negavit ille, nec contentus adiecit: Sed pater meus saepe. 21 Temporibus triumviralibus Pollio, cum Fescenninos in eum Augustus scripsisset, ait: At ego taceo. Non est enim facile in eum scribere qui potest proscribere. 22 Curtius eques Romanus deliciis diffluens, cum macrum turdum sumpsisset in convivio Caesaris, interrogavit, an mittere licet. Responderat princeps: Quidni liceat? Ille per fenestram statim missit. 23 Aes alienum Augustus cuiusdam senator is p242cari sibi non rogatus exolverat numerato quadragies. At ille pro gratiarum actione hoc solum ei scripsit: Mihi nihil. 24 Solebat Licinius libertus eius inchoanti opera patrono magnas pecunias conferre: quem morem secutus centum promisit per libellum in quo virgulae superductae pars ultra pecuniae defectionem protendebatur vacante infra loco. Caesar occasione usus priori alterum centies sua manu iunxit spatio diligenter expleto et adfectata litterae similitudine: geminatamque accepit summam dissimulante liberto, qui postea coepto alio opere leniter factum suum Caesari obiecit libello tali dato: Confero tibi, domine, ad novi operis impensam quod videbitur. 25 Mira etiam censoris Augusti et laudata patientia. Corripiebatur eques Romanus a principe, tamquam minuisset facultates suas. At ille se multiplicasse coram probavit. Mox eidem obiecit quod ad contrahendum matrimonium legibus non paruisset. Ille uxorem sibi et tres esse liberos dixit. Tum adiecit: Posthac, Caesar, cum de honestis hominibus inquiris, honestis mandato. 26 Etiam militis non libertatem tantum sed et temeritatem tulit. In quadam villa inquietas noctes agebat rumpente somnum eius crebro noctuae cantu. Prendendam curavit noctuam. Miles aucupii peritus et spe ingentis praemii pertulit. Laudato imperator mille nummos dari iussit. Ille ausus est dicere: Malo vivat, avemque dimisit. Quis non miratus est non offenso Caesare abisse militem contumacem? 27 Veteranus, cum die sibi dicto periclitaretur, accessit in publico ad Caesarem, rogavitque ut sibi adesset. Ille advocatum quem ex comitatu suo elegerat sine mora dedit, commendavitque ei litigatorem. Exclamavit ingenti p243voce veteranus: At non ego, Caesar, periclitante te Actiaco bello vicarium quaesivi, sed pro te ipse pugnavi, detexitque inpressas cicatrices. Erubuit Caesar, venitque in advocationem, ut qui vereretur non superbus tantum sed etiam ingratus videri. 28 Delectatus inter coenam erat symphoniacis Toronii Flacci mangonis, atque eos frumento donaverat, cum in alia acroamata fuisset nummis liberalis: eosdemque postea Toronius aeque inter coenam quaerenti Caesari sic excusavit: Ad molas sunt. 29 Sublimis Actiaca victoria revertebatur. Occurrit ei inter gratulantes corvum tenens, quem instituerat haec dicere: Ave, Caesar victor imperator. Miratus Caesar officiosam avem viginti milibus nummum emit. Socius opificis, ad quem nihil ex illa liberalitate pervenerat, adfirmavit Caesari habere illum et alium corvum, quem ut adferre cogeretur rogavit. Adlatus verba quae didicerat expressit: Ave, victor imperator Antoni. Nihil exasperatus satis duxit iubere illum dividere donativum cum contubernali. 30 Salutatus similiter a psittaco emi eum iussit. Idem miratus in pica hanc quoque redemit. Exemplum sutorem pauperem sollicitavit ut corvum insititueret ad parem salutationem: qui impendio exhaustus saepe ad avem non respondentem dicere solebat: Opera et impensa periit. Aliquando tamen corvus coepit dicere dictatam salutationem. Hac audita dum transit Augustus, respondit: Satis domi salutatorum talium habeo. Superfuit corvo memoria, ut et illa quibus dominum querentem solebat audire subtexeret: Opera et impensa periit. Ad quod Caesar risit, emique avem iussit quanti nullam adhuc emerat. 31 Solebat descendenti a Palatio Caesari honorificum p244aliquod epigramma porrigere Graeculus. Id cum frustra saepe fecisset, rursumque cum idem facturum vidisset Augustus, breve sua manu in charta exaravit Graecum epigramma: pergenti deinde ad se obviam misit. Ille legendo laudare, mirari tam voce quam vultu: cumque accessisset ad sellam, demissa in fundam pauperem manu paucos denarios protulit quos principi daret: adiectus hic sermo: Ηὴ τὴν σὴν τύχην, Σεβαστέ· εἲ πλέον εἶχον, πλέον ἐδίδουν. Secuto omnium risu dispensatorem Caesar vocavit et sestertia centum milia numerare Graeculo iussit.

Resultaten (Nederlands) 1:

En hij zeide: Augustus, zeg ik, Caesar had geregeld voor zijn humor, maar zonder afbreuk te doen aan de majesteit van pudorisque met betrekking tot, of als ze vallen in de hansworst. 2, Ajax had een tragedie geschreven, en dat, als voor het plan is nietig verklaard. Daarna Lucius Varius, de schrijver van tragedies, hij vroeg hem wat hij Ajax aan het doen was, had gedaan. En hij zei: In de spons, zegt hij, zichzelf legde hij. 3 Dezelfde Augustus, wanneer het alarm p234offerret een wetsvoorstel van sommigen, en de enige manier om vooruit te dragen zijn hand kon tekenen: Denk je dat, zegt hij, met de ceremonie om een olifant te geven? 4 Het zelfde met de stier van hem Pacubius largess van eisen op hem, en zeide tot de lieden van het gewone volk is al gedaan, het is niet dat het geld aan hen werd betaald door de kleine, maar als voor u, zegt hij, geloof het niet. Andere van de vraag naar een salaris vanaf de opdrachtregel van het paard, en bovendien verwijderd 5 zei: Het is niet het doel van de winst moet worden gegeven aan deze voor mij, maar ik lijken te hebben verkregen, een beslissing van je taak, en dus ontslag had genomen, is terug met deze uitspraak geslagen: 'Je hebt die u ontvangen met des te meer vertrouwen, mij te hebben gegeven, en ik zal je niet ontkennen. 6 Urbanitas bekend over de ondeugden van de jeugd Herennius wielen. En toen hij moest het kamp hij had besteld, en hij, een smekeling te verlaten, smeek je om optimaal te profiteren van deze te nemen: Hoe kan ik terug naar het huis van zijn vader? Wat moet ik zeggen tegen mijn vader? antwoordde: Zeg mij, hebt u niet tevreden bent. Een lelijk litteken op het voorhoofd, en als men getroffen door een opmerkelijke 7 Saxo in de campagne, door hun eigen inspanningen, echter, die omhoog gooide teveel, zo zacht gekastijd: Maar je, wanneer je gaat, zegt hij, dat ze nooit meer zou zien na u. 8 van Galba, waarvan zijn lichaam was een vormeloze massa van de bult, met zijn overhangende Het heeft hem vaak gegooid die naar de agent met zichzelf sprak: gecorrigeerd worden, vind je fout met mij, als er iets, antwoordde hij: 'Ik waarschuw je, ik kan recht maken, dat kan ik niet. 9 Veel Cassius Severus aanklager vrijgesproken, en architect van de verwachting van augustus van het werk in de richting van het van de markt, zodat de grap: Ik wou dat mijn Forum beschuldigt Cassius. 10 p235patris exarasset Vettius, en het monument, zei hij, Augustus zeiden: Deze is waarlijk het graf van zijn vader te aanbidden. 11 En als hij dit hoorde, binnen twee jaar bij de jongens, die hij besteld worden gedood in Syrië en de zoon van Herodes, de koning van de Joden, en aan haar had gedood, en hij zei: Het is beter om Herodes 'varken dan zijn zoon zijn. 12 Augustus, mecenas wist die stijl te worden ontheven van de speling, zoals toen hij voor het spreken tegen de andere schreef de brieven, waarin hij vaak voorgesteld, en een berisping, zijn het schrijven van de brief aan de meer bekende Maecenalem grappen hield hij gegoten en toegevoegd: Goodbye, honing naties * meculle, ivoor uit p236Etruria, Lasar Arezzo, bovenste diamant, parel van de Tiber, p237Cilniorum smaragd, jaspis pottenbakker beryllium Porsenae granaat p238 * geïnvesteerd ἵνα συντέμω πάντα, μάλαγμα echtbreker. Een daarvan is 'als het ware door een van p23913 en zijn karig avondmaal genoeg voor de dagelijkse praktijk. In feite, bijna niemand, ontkende hij dat hij was uitnodigend. Na het banket, hulpeloos en zonder apparatuur verlaten afscheid alleen fluisterde: Ik dacht dat ik was zo dichtbij. 14 En toen hij opdracht had gegeven om te worden gekocht en de onbekendheid van de Purper, een formele klacht bij de uitspraak van de verkoper: Hef en kijkt naar een hoger niveau, het gebruik van deze zouten is: Wat is dat? Ik, als goed, kan zeggen tegen mij, de aanbidding van het Romeinse volk, in de top van het huis zou p240sum lopen? 15 Nomenculatori zijn eigen, en het is nergens te vinden klagen, zeggende: Zal ik naar de markt om zand? Neem het, zegt hij, aanbevelingsbrieven, weet je niemand dat hij er was. Vatinius elegant 16-jarige leeftijd, in zijn eerste triomf. Hij zou lijken echter al gekneusde voet schuld te hebben besproken, en loop een mijl, pochte hij. Feit dat Caesar is: ik ben niet verrast, zei hij: ze zijn iets langer dan de dagen. 17 bedrag van de schuld ten opzichte van elkaar in grootte, waarvan sommige hebben een Romeinse ridder gezet, terwijl hij leefde, die hoger is dan de tweehonderd kant had dit feit verborgen, kocht ik een matras op de bedden gemaakt voor zichzelf in zijn veiling, beval hij, en het gebod, tot verrassing van dit gaf hij een reden: om te slapen op een matras waar hij is, met slechts een schuld aan hem, was hij in staat om te slapen. 18 Wij zullen niet eer Cato gaf zijn woord, dat moet worden afgezien. Cato kwam, misschien, in het huis waar hij gewoond had. Daarna, in de geest van bewieroking van Caesar Strabo, uit de hardnekkigheid van het kwaad, en als Cato, zei hij: Iedereen die niet wensen om de toestand van de stad conmutari en burger te presenteren, en haar man is een goede man. Geprezen, en voor zichzelf serieus genoeg, en dat Cato, opdat niemand zou door in gevaar de res novae, geraadpleegd. p24119 wie hij bracht zijn grappen die hij zelf wie ik gewend ben in augustus brachten ze weer het wonder is, wie is de grootste van geduld in plaats van de lof van de welsprekendheid, in het bijzonder degenen met meer bijten en zijn eigenlijk leuk en verdroeg sommige gelijkmoedigheid. 20 provinciale Cuiusdam ruwe grap bekend. Net als Caesar Rome binnen en alle ogen draaide zich naar hem. Augustus had de man te worden uitgevoerd om hem besteld, en het leek op deze manier, vroeg hij: 'Vertel me eens, jongeman, was je moeder ooit in Rome? Hij ontkende het, niet de inhoud, voegde hij eraan toe: Maar mijn vader vaak. 21 keer triumviralibus Pollio, joelende bij hem toen Augustus had geschreven, zei hij, 'ik ben. Want het is niet makkelijk voor hem om te schrijven in degene die in staat is om te verbieden. 22 Curtius ridder lekkernijen afvoeren met schraal spruw weer bij Caesar banket, gevraagd om een ontoelaatbare sturen. Kapitein antwoordde: Waarom zou het? Hij zijn raam stuurde onmiddellijk. Republikeinse senator is een vreemde augustus 23 p242cari zichzelf ongevraagd exolverat telling van vier. Maar hij zeide tot hem, dit is alleen voor een dankzegging, schreef hij: Voor mij, helemaal niets. 24 gebruikt Licinius freedman Begin Patron enorme bijdrage: een aangepaste gevolgd door een wetsvoorstel in waarin hij honderd virgulae superductus partij beloofde aanbesteed brede opstand vrijgekomen plaats hieronder. Caesar was de eerste kans voor honderd keer hun handen toegetreden en voltooide de ruimte zorgvuldig uitgezet letterlijke gelijkenis geminatamque som ontvangen treuzelde vrijgelatene, die later zijn Caesar druk voorzichtig op andere werkzaamheden, zoals misdaden wetsvoorstel verlenen, u geven zal, o Heer, om te weten dat de inspanningen zullen worden gezien. Prachtige censor augustus 25 en prees het geduld. Vermaand door de heerser van een Romeinse ridder, alsof het vermogen om te betalen had aangetast. Maar hijzelf, hebben vermenigvuldigd in de ogen van een soldaat. Al snel na, zijn het object dat moet worden gecontracteerd in het huwelijk aan dezelfde wetten niet nageleefd. Hij, zijn vrouw had gezegd, en de drie kinderen te zijn. Toen voegde hij: Na dit, Caesar, toen eerlijke mannen uit den boze, eervolle opdracht. 26 Zelfs de soldaten waren niet alleen, maar ook de vrijheid van de onbezonnenheid van zijn. Vaak ingebroken in zijn slaap zij deden om een slapeloze nacht in een boerderij van de uil lied. Tang genezen uil. Mijlen en fowling deskundige slachtoffer door enorme beloning. Geprezen zij de keizer bevolen duizend sestertiën te worden gegeven. Hij durfde te zeggen: Ik geef de voorkeur om te leven, avemque stuurde hem weg. Wie heeft zich niet afgevraagd, is het niet gegaan voor een soldaat struikelde Caesar koppig? 27 Een ervaren soldaat, van de dag, haar door bedreigde gegeven door deze, ging ze naar Caesar in de openbare straten en baden hem aanwezig zijn op de te zijn. Hij is een voorstander van het gekozen bedrijf onverwijld, gaf hem commendavitque pleiter. En zij riepen met een grote p243voce Veteraan: Maar het is niet ik, Caesar, en de dominee van de Slag bij Actium in gevaar ik je vroeg, maar ik vocht voor u, en hij, detexitque gestempeld op de littekens. Bloosde, Caesar, en kwam om te pleiten voor, opdat zij die bang zijn niet alleen denken, maar ook trots op lijken ondankbaar. Het diner was blij met zijn 28 muzikanten Toronii Flaccus dealer, en had hen gegeven maïs, terwijl het in andere contanten Acroamata genereus geweest: hetzelfde als het diner na afloop Toron op zoek naar Caesar zo ook, zijn de molen. 29 hoog de ​​overwinning van Actium terug. Het komt hem vast te houden tussen zijn felicitaties een raaf uit, die hij had gesticht dit te zeggen: Wees gegroet, Caesar, de veroveraar van de keizer. Caesar had de vereiste en een vogel, en twintig duizend sestertiën, en was verbaasd dat hij kocht. Het delen van de werknemer, die is niet van de vrijgevigheid van de regio's, heeft bevestigd dat het een andere raaf, die kunnen worden gedwongen bieden aangevraagd. Overgebracht naar de woorden van de boeken die werden geuit: Wees gegroet, veroveren commandant Anthony. Niets was genoeg getergd om bevel leidde tot splitsing met de vrouwelijke metgezel van de beloning. Gebood hem te worden begroet met dezelfde 30 kocht ik een papegaai. Bewonderen van een ekster Ik heb ook verlost. Een voorbeeld van de armen, lokte hij om de raaf insititueret aan zijn collega 's groet, de schoenmaker, die uitgeput was door de kosten van een vogel, heeft zij niet beantwoorden aan de vaak gebruikt om te zeggen: Mijn werk en geld verloren. Soms, echter, begon hij de begroeting raaf zeggen. Gehoord van Augustus, toen hij langs langs, hij antwoordde: Het is genoeg om van een dergelijke heb ik een ochtend bellen thuis. Werd over voor de raaf zijn geheugen, zoals hij placht te klagen over de manier om te horen of die waarbij de eigenaar en veiling het werk en geld verloren was. En te dien einde, Caesar lachte, en beval de hogere prijs dan kocht hij met zijn geld emique vogel. Hij gebruikte om naar beneden komen uit de 31's, p244aliquod het Paleis compliment Griekse epigram uit te breiden. Toen zijn inspanningen die hij had gedaan, zou hij hetzelfde weer doen, als hij had gezien Augustus, naast diverse Griekse epigram kort door zijn eigen hand op het papier en vervolgens ging naar hem toe, en toen stuurde hij te ontmoeten. Hij kan lezen en om hem te loven, verbaasd zozeer een stem als een gelaat en als hij in de buurt was gekomen tot een kruk, een paar centen, nam hij uit de hand van de armen, dien de overste van wordt ondergedompeld in een slinger in zijn Zoon, die is toegevoegd aan dit rapport: Ηὴ τὴν σὴν τύχην, Σεβαστέ · εἲ πλέον εἶχον, πλέον ἐδίδουν. Het aantal van honderdduizend sestertiën uit van een glimlach, en hij riep de rentmeester van de volgende Griekse, Caesar besteld.