Verumtamen animam illus ferva.Job.2

Verumtamen animam illus ferva.Job.2.6.Audiendus hîc D.Gregorius: Paululùm manum poftulat extendi, quia extoria funt, que appetit conteri, neque enim fatanas facere fe aliquid multùm putat, nifi cùm in anima fauciat. Poenae enim & dolores animae intolerabiles funt, & illos magìs patitur à corpore feparata, quàm illi conjuncta. Animae ergò funt, quae patiuntur in illo carcere. Sed ubi, obfecro, eft locus ille? Meliùs me hoc dixerit anima patiens.

Resultaten (Nederlands) 1:

Maar houd het ferva.Job.2.6.Audiendus hier D.Gregorius: poftulat handje verlengd, omdat ze dakloos zijn, die tot doel heeft te breken, voor fatanas naar iets wat veel mensen denken dat, behalve de ziel fauciat zijn. Het verdriet van de ziel van de straf is onduldbaar en er zijn, los van het lichaam en ze zijn meer geneigd om te lijden, en dat ze werden geallieerde. Deze geest, zei toen, is dat ze lijden in de gevangenis. Maar waar, obfecro, eft die plaats is? Is beter dan ik durf om de ziel van de patiënt te zeggen.