In vehiculo subviario Omni die, omn

In vehiculo subviario



Omni die, omni mense,

Statione Fordhamense,

Cum per nubes sicut rima

Lux insinuatur prima,

Sine pace, sine pausa,

Laborandi semper causa,

Mihi mobile est cubiculum

Subviarium vehiculum.

Tamquam miserae sardinae

Stant personae matutinae

Semper notae sed ignotae,

Mixtae maestae mutae motae,

Oscitantes ter et quater

Mater, filius, filia, pater

Atque avunculus et frater.

Unda profunda profunda profunda

Unda profunda profunda profunda.

Alter dormit, alter legit,

Alter nudum pectus tegit,

Oculosque alter fricat

Quamquam nihil nemo dicat.

Unda profunda profunda profunda

Unda profunda profunda profunda.

Vultus omnes ego rogito

In silentio et excogito:

«Quis ex istis hic non erit

Cras viator? Quidque gerit

Ista nova dies genti?

Nos lacessunt vitae venti.»

Unda profunda profunda

Unda profunda profunda.

Si vis vivere et esse

Laborare nunc necesse.

Laborare laborare:

Quare quare quare quare?

Quid est ista vita brevis

Volans sicut umbra levis?

Quid est dolor, quid est amor,

Quid diurnus iste clamor?

Quid sum ego, quid sunt isti

Viatores? Mente tristi

Ego vehor, vehor ego,

Ac necessitatem nego

Usque ad mortem laborandi.

Sed hi strepitus nefandi

Cessant: strident omnes portae.

Pellens, agens et irrumpens,

Paene vixdum et procumbens,

Multitudinem non piam

Linquo et exeo in viam.

Ibi labor, vitae cursus,

tenet me et tenet rursus.
1974 (Da Carmina latina)

Resultaten (Nederlands) 1:

Het voertuig subviario Elke dag, elke maand, Station Fordhamense, wanneer een scheur door de wolken als gezinspeeld op het eerste licht, zonder vrede, zonder rust, het werk is altijd een reden, ik verhuisd naar het huis Subviarium voertuig. Zoals ellendige sardines staan ​​ochtendmens , maar ik heb altijd bekende en onbekende, Mixtae het wrak van een liefde die bewoog, Oscitantes drie of vier keer de moeder, de zoon, de dochter, de vader en zijn oom en zijn broer. de golf is een diep diep diep diep diep diep water. de andere dat hij in slaap is gevallen, en de ander leest, heeft betrekking op de borst, een man, de andere wrijft Oculosque niemand, maar er is niets te zeggen. de golf, de diepten de diepten van de diepten van . de diepten van de diepten van de diepte van het water zal hij alles wat je ernstig, ik zal in stilte te liggen en denken: "Wie van deze zal hier niet zijn, morgen is een reiziger? En wat betekent ? Deze nieuwe dag van de naties We moeten toeslaan op het leven van de wind ». Water diepten van de diepten van de diepe diepten van het water. Als je wilt leven en te bestaan ​​nu Je hebt geen behoefte aan. Je hebt om te werken: waarom waarom waarom waarom? Wat is dat het leven erg kort is , als de schaduw van het licht Volans? Wat is pijn , wat is liefde, deze kreet van de dag? wat ben ik, ben ik, wat zijn deze reizigers? Met de geest ik verdrietig , ik rijden, mijn toestemming, zal ik, ik ontken, en de behoeften . Van werken, zelfs tot de dood Maar dit waren het lawaai van de goddelozen geen tijd verliezen: al haar poorten zijn sissend. Pellens, de agent en het invoeren, nauwelijks wachten en, bukte, niet het totale aantal van de vrome ik flauw, en uit te gaan van de weg. Daar, van het werk, van Natuurlijk houdt het houdt me, en aan de andere kant. 1974 (Da Carmina latina)