Sic currunt deus et virgo: hic est

Sic currunt deus et virgo: hic est spe celer, illa timore.* (15) Tandem Daphne labore cursus victa est et ad Peneum flumen pervenit.* (16) Fluminis aquam spectans: ‘ Adiuva me,’ inquit, ‘ pater, perde formam meam, quā nimium Apollini placui.’* (17) Haec dicens sentit membra iam torpescere totumque corpus cortice tegi.* (18) In frondem capilli, in ramos bracchia crescunt; pedes modo celeres pigris radicibus haerent.* (19) Tum Apollo deus vidit virginem in laurum pulcherrimam mutatam esse . * (20) Hanc quoque Phoebus amat dextrāque sentit cor adhuc sub cortice novo trepidare.* (21) Deinde bracchiis suis ramos complectitur osculaque dat ligno: refugit tamen oscula lignum.*

Resultaten (Nederlands) 1:

Dus god en maiden run: dit is de hoop en ze door angst * (15) Ten slotte omvergeworpen, en ze gaan naar de Peneus Daphne aangekomen bij het werkproces * (16) van de rivier, het water dat betreft heeft:.. 'Help me, "zei hij," Vader, klaar zijn om de vorm van een verlies , waarmee ik ben blij te veel Apollo '* (17) zeggen deze dingen, en het hele lichaam voelt het zinken naar beneden in de schors van de bomen aan de leden van de te beschermen * (18) Bij de productie van de bladeren en het haar, haar armen in de takken..; de voeten van de weg, ze zijn snel traag wortels. * (19), die een maagd in een laurier zag hij de mooiste van de veranderingen, van de god Apollo. * (20) Phoebus houdt deze ook en hij voelt het hart is nog steeds zijn rechterhand te trillen onder de nieuwe schors * (21) Vervolgens geeft hij het hout kussen naar de omhelzing van de takken onder meer:. Hout kromp van zijn kussen *.