Dan is de Romeinse soldaten met hen die zich verheugen, en de kreten van vreugde en hoop, hen steunen. Wie volgt oorlog, en make-up, rent hij naar de tweede Curiatius, die niet meer ver weg, het is te vallen. Meer dan op het bestrijden van de strijd daar, en die hadden overleefd het heel kort. En nu, ieder van hen werden verlaten, maar in beide vertrouwen en kracht. Een overwinning voor de hele twee-spirited, schoof op naar de derde overwinning, de andere wonden liep moe om de dood van hem. Noch is het een strijd. Horace triomfantelijk, "Two vijand," zei hij, "Ik heb twee broers Handen. Ten derde, de partijen zullen een dienst Albanezen bloed van het Romeinse Rijk te vestigen". En het nauwelijks wapens en wapens in beslag genomen van de houder gedood.
Wordt vertaald, even geduld aub..
