Ubi de eius adventu helvetii certio

Ubi de eius adventu helvetii certiores facti sunt, legato ad eum mittunt nobilissimos civitatis, cuius legationis Nammeius et Verucloetius principem locum obtinebant, qui dieren sibi esse in animo sine ullo maleficio iter per provinciam facere, propterea quod aliud iter haberent nullum, rogare ut eius voluntate id sibi facere liceat. Caesar, quod memoriā tenebant Cassium consulem occisum exercitumque eius ab helvetiis pulsum et sub iugum missum, concedendum non putabat, neque homines inimico animo, datā facultate per provinciam itineris faciendi, temperaturos ab iniuriā et maleficio existimabat. Tamen, ut spatium intercedere posset, dum milites, quod imperaverat, convenirent, legatis respondit diem se ad deliberandum sumpturum: si vellen, ad Idus Apriles reverterentur

Resultaten (Nederlands) 1:

Wanneer de Helvetii zijn de hoogte van alle zijn aankomst sturen ze hem, als gezanten, de meest illustere van de stad, waarvan de ambassade werd Numeius en Verudoctius gehouden een ereplaats in het bezit van dit kamp, ​​die dieren was hun bedoeling om mars door de provincie zonder te doen geen kwaad, omdat ze geen andere manier te zoeken met het gebed, dat door zijn instemming mogen doen. Caesar, omdat hij in herinnering houden dat Cassius, de consul, werd gedood, en zijn leger geleid en maakte onder het juk van de Helvetii te passeren, niet denken dat, dat de mensen van de vijandige gezindheid, als er een kans van marcheren door de provincie werden gegeven aan doen, zou onthouden van verontwaardiging en kattenkwaad. Maar om te kunnen ingrijpen, terwijl de soldaten, zoals ze eerder had geprezen, moet monteren, antwoordde hij aan de ambassadeurs zich ter overweging: als vellen, om terug te keren naar de ides van april,