Licinius vero accepta exercitus par

Licinius vero accepta exercitus parte ac distributa traiecit exercitum in Bithyniam paucis post pugnam diebus et Nicomediam ingressus gratiam deo, cuius auxilio vicerat, retulit ac die Iduum Iuniarum Constantino atque ipso ter consulibus de resituenda ecclesia huius modi litteras ad praesidem datas proponi iussit:

2. »Cum feliciter tam ego [quam] Constantinus Augustus quam etiam ego Licinius Augustus apud Mediolanum cinvenissemus atque universa quae ad commoda et securitatem publicam pertinerent, in tractatu haberemus, haec inter cetera quae videbamus pluribus hominibus profutura, vel in primis ordinanda esse credidimus, quibus divinitatis reverentia continebatur, ut daremus et Christianis et omnibus liberam potestatem sequendi religionem quam quisque voluisset, quod quicquid divinitatis in sede caelesti. Nobis atque omnibus qui sub potestate nostra sunt constituti, placatum ac propitium possit existere.

3. Itaque hoc consilium salubri ac reticissi ma ratione ineundum esse credidimus, ut nulli omnino facultatem abnegendam putaremus, qui vel observationi Christianorum vel ei religioni mentem suam dederet quam ipse sibi aptissimam esse sentiret, ut possit nobis summa divinitas, cuius religioni liberis mentibus obsequimur, in omnibus solitum favorem suum benivolentiamque praestare.

4. Quare scire dicationem tuam convenit placuisse nobis, ut amotis omnibus omnino condicionibus quae prius scriptis ad officium tuum datis super Christianorum nomine videbantur, nunc libere ac simpliciter unus quisque eorum, qui eandem observandae religionis Christianorum gerunt voluntatem. Citra ullam inquietudinem ac molestiam sui id ipsum observare contendant.

5. Quae sollicitudini tuae plenissime significanda esse credidimus, quo scires nos liberam atque absolutam colendae religionis suae facultatem isdem Christianis dedisse.

6. Quod cum isdem a nobis indultum esse pervideas, intellegit dicatio tua etiam aliis religionis suae vel observantiae potestatem similiter apertam et liberam pro quiete temporis nostri concessam, ut in colendo quod quisque delegerit, habeat liberam facultatem.

Resultaten (Nederlands) 1:

Licinius zelf had overgestoken, nam hij een deel van het leger en het leger van wordt verspreid door de genade van God kwam tot Nicomedia in Bithynië, en een paar dagen na de slag, de hulp waarvan hij drie keer had veroverd, en weer terug gebracht, en de vijand met de dag van de Ides van Constantijn waren consuls, vul dan de looptijd van de brief aan de gouverneur van deze soort werden gegeven aan de kerk, hij gaf orders om resituenda: 2. »Toen ik, [die] Ik, Licinius Augustus, Constantijn Augustus, maar ook, en al de Goddelijkheid zou zeker waartoe zij behoorden, aan het welzijn en de veiligheid van de staat, in de verhandeling die we hadden met, onder andere, die we zagen zou zijn, of moeten worden gedaan in de eerste plaats, zodat wij werd bij elkaar gehouden in eerbied, om toe te kennen aan de christenen en anderen volledig gezag om die religie waarin elke voorkeur waarnemen dat wat

Godheid in Zijn hemelse. Gevestigd zijn op ons en al degenen die onder onze macht, kan gunstig zijn en te bestaan. 3. En ja, door deze gezonde raad en oprechtste bepaling we dachten te regelen dat niemand mag dan ook in de gelegenheid, die zijn eigen gedachten had ontkend worden, de naleving van de christelijke godsdienst, die hij het ​​beste voor hem zou moeten denken, zodat de hoogste godheid, aan wiens aanbidding we vrij ons hart geven, in alle dingen, zijn gebruikelijke gunst en welwillendheid. 4. Daarom, om te leren dat het ons heeft behaagd om alle omstandigheden dan ook, die vroeger werden gegeven aan u officieel op de naam van de christenen te verwijderen,



scheen, nu vrij en open, een van deze die wil christelijke religie houdt, kan het willen. Streef ernaar om te observeren ditzelve, zonder molestering. 5. Wat is het meest volledig aan uw zorg dat je weet, dat we aan die christenen vrije en onbeperkte mogelijkheid van religieuze aanbidding hebben gegeven. 6. En toen hij door ons aan hen had verleend, zal weten dat wij ook hebben toegegeven aan andere religies het recht van open en gratis voor de rest van onze tijd of op de naleving van



bezittingen, om te aanbidden als een ieder de vrije kans kunnen hebben. . 7. Bovendien, in het geval van de christenen dat ze moeten zijn dat, maar voor dezelfde plaatsen waar ze voorheen gewend waren te monteren, zoals ook in de vorm van het verleden worden gegeven, hij had meegenomen naar het kantoor van uw brieven van bepaalde. In de eerste keer, een deel van de markt of door de Schatkist lijken te zijn van onszelf of van enige andere persoon, als een christen en een petitie zonder geld, en zonder enige van de prijs, die afgezien van de dubbelzinnigheid van alle tegenslagen en ze herstellen zetten; door schenking, die ook wordt verkregen, zo snel mogelijk naar dezelfde op soortgelijke wijze als deze christenen te maken, zelfs degenen die hebben gekocht of verkregen door schenking, eventuele vergelding van onze overvloed aan de dominee, dat ze kunnen worden voor door onze clementie. Gemeenschap van de christenen door uw voorbede, en zonder uitstel, die allemaal zou moeten in een keer af te leveren. 8. En aangezien deze christenen zijn niet [in] niet alleen die plaatsen waar ze gewend waren te monteren, maar ook andere zaken, namelijk de kerken aan de rechterkant van het lichaam van hen, niet als individuen, die betrekking hebben, al die dingen zijn opgenomen onder de bovenstaande, zonder enige aarzeling of controverse helemaal niet, om deze christenen dat wil zeggen aan de corporaties en hun schuilkerken: het verstrekken van, natuurlijk, de bovengenoemde regelingen worden gevolgd zodat degenen die het zelfde terug te keren zonder betaling, zoals we al zeiden, voor een vergoeding van onze overvloed. 9. In al deze omstandigheden te presenteren bovengenoemde u moet uw meest doeltreffende tussenkomst inschrijven aan het lichaam van de Christenen, dat onze opdracht mogelijk, waarbij bovendien via onze clementie, openbaar moet worden geraadpleegd. 10. Laat dit worden gedaan, zodat, zoals we hierboven hebben gezegd, goddelijke gunst jegens ons, de belangrijkste omstandigheden die we al hebben meegemaakt, voor alle tijd en bloeien onze successen samen met het welzijn van de staat. 11. Maar deze sanctie









decreet van onze goede wil kan komen om de aandacht van alle, rescript, gepubliceerd door uw besluit, zal overal worden aangekondigd en om de kennis gebracht aan alle verdragen, zodat deze, onze welwillendheid [onze] kan niet worden verborgen. " 12. Op dit schrijven, het woord van bemoediging wordt ook voorgesteld, om vergaderingen te houden,

oude staat aangekondigd overal. Aldus, wat het herstel van de kerk werden vernietigd door het jaar, de tien, vier maanden of meer.