Plura locuturum timido Peneia cursu

Plura locuturum timido Peneia cursu fugit cumque ipso verba imperfecta reliquit, tum quoque visa decens; nudabant corpora venti, obviaque adversas vibrabant flamina vestes, et levis inpulsos retro dabat aura capillos, auctaque forma fuga est. Sed enim non sustinet ultra perdere blanditias iuvenis deus, utque monebat ipse Amor, admisso sequitur vestigia passu.

Resultaten (Nederlands) 1:

Met angstig lopen, Daphne vluchtte en liet hem met zijn woorden meer dingen onvolmaakt, evenals schijnbare eerlijk; ontbloot hun lichamen aan de wind, Of tak bevriend met ontploffing van tegenspoed door zwaaien de kleding, en het licht-teruggedreven, en gaf een aura van haar, had de ramp overdreven vorm van een vlucht. maar inderdaad, de jonge god zou niet langer verspillen zijn vleierijen, en om hem te vermanen om zichzelf lief te hebben, en hij achtervolgt haar op volle snelheid.