Miser catulle, desinas ineptire, et

Miser catulle, desinas ineptire, et quod vides perisse perditum ducas. Fulsere quondam candidi tibi soles, cum ventitabas quo puella ducebat amata nobis quantum amabitur nulla. Ibi ills multa cum iocasa fiebant, quae tu volebas nec puella nolebat, fulsere vere candidi tibi soles. Nunc iam illa non vult: tu quoque impotens noli, nec quae fugit sectare, nec miser vive, sed obstinata mente perfer, obdura. Vale puella. Iam catullus obdurat, nec te requiret nec rogabit invitam. At tu dolebis, cum rogaberis nulla

Resultaten (Nederlands) 1:

Arme Catullus, moet je ophouden dom, en wat je ziet is verloren. Zodra de zon scheen fel voor u, als u vaak kwam naar de plaats waar het meisje geleid u, geliefd door ons als geen meisje zal geliefd worden. Er kwalen grote schare, met iocasa scènes waarin u gewenste noch heb je geliefde niet echt de zon scheen fel voor u. Nu ze eindelijk wil niet meer: ​​wil je ook, zwakkeling, niet zij die vlucht, noch leven in ellende, maar verhardt uw hart, verdragen en standvastig. Tot ziens, lieverd. Catullus staat nu snel: hij zal niet kijken voor u of de rechtbank u tegen uw wil. Maar je zal het jammer zijn als je niet wordt gevraagd om