Equidem soleo dare operam, ut de su

Equidem soleo dare operam, ut de sua quisque re me ipse doceat et ut ne quis alius adsit, quo liberius loquatur, et agere adversari causam, ut ille agat suam et quicquid de sua re cogitarit in medium proferat: itaque cum ille discessit, tres personas unus sustineo summa animi aequitate, meam, adversari, iudicis. Qui locus est talis, ut plus habeat adiumenti quam incommodi, hunc iudico esse dicendum; ubi plus mali quam boni reperio, id totum abiudico atque eicio. [103] Ita adsequor, ut alio tempore cogitem quid dicam et alio dicam; quae duo plerique ingenio freti simul faciunt; sed certe eidem illi melius aliquanto dicerent, si aliud sumendum sibi tempus ad cogitandum, aliud ad dicendum putarent.

Resultaten (Nederlands) 1:

Wat mij betreft, ik heb meestal om aandacht te besteden, om zijn eigen zaken te verlaten, en dat een bepaald onderwerp dat niemand anders aanwezig moet mezelf spreek de vrijer, en te handelen in tegenstelling tot de zaak, hij heeft gedacht van alles wat hij zijn eigen en zijn positie beweren: maar hij was gegaan, de drie personen; en met een perfecte rechtvaardigheid, en mijn leven, om in de oppositie en de arbiter. Welke plaats is er een dergelijke persoon, om te bewijzen dat nuttiger dan gênant, besluit ik om te bespreken; waar ik meer kwaad dan goed vinden, zal dat zijn volledig te verwerpen en uitgeworpen. [103] Op deze manier lukt dat, ik denk aan wat ik moet zeggen dat op een ander tijdstip en in een ander ik zal zeggen; twee dingen die de meeste doen op hetzelfde moment een beroep op het talent; een beetje beter, maar in ieder geval om het zelfde aan hem en zei dat als ze fit dacht om de tijd om na te denken voor zichzelf te nemen, en een andere voor het spreken.