Adpropinquantis finis conplura fuer

Adpropinquantis finis conplura fuere prodigia, ut non solum alii, sed etiam ipse hoc minitari sentiret. Per tres continuos vitaeque termino proximos annos et solis et lunae creberrima defectio et in sole macula quaedam atri coloris septem dierum spatio visa. Porticus, quam inter basilicam et regiam operosa mole construxerat, die ascensionis Domini subita ruina usque ad fundamenta conlapsa. Item pons Rheni apud Mogontiacum, quem ipse per decem annos ingenti labore et opere mirabili de ligno ita construxit, ut perenniter durare posse videretur, ita tribus horis fortuitu incendio conflagravit, ut, praeter quod aqua tegebatur, ne una quidem astula ex eo remaneret. Ipse quoque, cum ultimam in Saxoniam expeditionem contra Godofridum regem Danorum ageret, quadam die, cum ante exortum solis castris egressus iter agere coepisset, vidit repente delapsam caelitus cum ingenti lumine facem a dextra in sinistram per serenum aera transcurrere. Cunctisque hoc signum, quid portenderet, ammirantibus, subito equus, quem sedebat, capite deorsum merso decidit eumque tam graviter ad terram elisit, ut, fibula sagi rupta balteoque gladii dissipato, a festinantibus qui aderant ministris exarmatus et sine amiculo levaretur. Iaculum etiam, quod tunc forte manu tenebat, ita elapsum est, ut viginti vel eo amplius pedum spatio longe iaceret. Accessit ad hoc creber Aquensis palatii tremor et in domibus, ubi conversabatur, assiduus laqueariorum crepitus. Tacta etiam de caelo, in qua postea sepultus est, basilica, malumque aureum, quo tecti culmen erat ornatum, ictu fulminis dissipatum et supra domum pontificis, quae basilicae contigua erat, proiectum est. Erat in eadem basilica in margine coronae, quae inter superiores et inferiores arcus interiorem aedis partem ambiebat, epigramma sinopide scriptum, continens, quis auctor esset eiusdem templi, cuius in extremo versu legebatur: KAROLUS PRINCEPS. Notatum est a quibusdam eodem, quo decessit, anno paucis ante mortem mensibus eas, quae PRINCEPS exprimebant, litteras ita esse deletas, ut penitus non apparerent. Sed superiora omnia sic aut dissimulavit aut sprevit, acsi nihil horum ad res suas quolibet modo pertineret.

Resultaten (Nederlands) 1:

Vele voortekenen had zijn naderende einde, evenals anderen voorspelde, dreigen, maar hij voelt niet. Tegen het einde van de komende drie jaar, en zijn leven, een verduistering van de zon en de maan waren zeer frequent, en in een tijdsbestek van zeven dagen, de kleur van de zon, en een zwarte vlek. De galerie tussen de basiliek en het paleis gebouwd op veel moeite, plotselinge ondergang aan de grond op de dag van de Hemelvaart van de Heer. Hij heeft ook in zijn laatste campagne in Saksen tegen Godfred, koning van de Denen, een zekere dag, toen hij begon te regeren, vóór de opkomst van de zon, de manier waarop ze ging uit van het kamp, ​​zag hij het licht van een zaklamp vallen plotseling uit de hemel met een goede voorzet van de rechterkant aan de linkerkant van de lucht, maar bij mooi weer. En uit dit alles is een teken, iedereen vroeg me af wat, plotseling het paard, waarop hij zat, met zijn hoofd vooral, en viel op de grond, wierp hem zo zwaar, zodat de gesp was gebroken en zijn zwaard riem verbrijzeld, de knechten, die werden ontwapend door overhaast en zonder zijn mantel. Een speer, mannen hadden niet geoordeeld dat in dit geval, met zo'n kracht dat het, op een afstand van twintig voet of meer van de plek. In de huizen van Chapelle vaak beefde, en kwam tot het paleis in Aix, waar hij zijn gesprek had, altijd bezet de daken van de explosie. Door de bliksem getroffen, waar hij later werd begraven wil zeggen, de rechtbank, en de vergulde bal, die was versierd met het dak, die werden afgebroken, en de bliksemflits boven het huis van de hogepriester, die aansluitend was om de basiliek, werd geworpen. In deze zelfde basiliek, aan de rand van de kroonlijst, die tussen de bovenste en de onderste lagen van de binnenste boog, werd ingeschreven in rode letters, die de bouwer van de tempel, de laatste woorden die waren Karolus Princeps was. Het werd opgemerkt door een aantal van hetzelfde jaar dat hij een paar maanden voor zijn overlijden stierf, dat de prins van de letters van het woord te worden weggevaagd, dus dat was niet duidelijk voor hem. Maar Charles veracht of beïnvloed alle, alsof hij op enige wijze hun geen ding verder werd ervan gescheiden.