Aemilia Romam et vitam urbanam amat

Aemilia Romam et vitam urbanam amat; itaque forum et vias latas et alta templa et circum clarum saepe laudat.

Afra autem, dum Aemiliam audit, tacet et deliberat;
`quanta est roma!
quot aedificia hic sunt,
quot vias et vicos video!
et quantum clamorem audimus!
clamant domini, dum servos vocant,
clamant mercatores, dum vinum et oleum et olivas laudant,
clamant mendici, dum dona poscunt!
tantum clamorem non sustineo, tot homines timeo.
cur aemiliam semper iuvat inter homines esse?
cur multas horas per vias ambulare solet?
cur tot homines Romam veniunt?

dum afra deliberat,
mendicus ad aemiliam accedit et donum petit.
Aemilia ridet et donum negat,
sed afra hominem non ridet.
habet unum assem, homini donare studet.
homo assem videt, valde ridet,
in templum Fortunae currit.

Resultaten (Nederlands) 1:

Aemilia Rome, en het leven van de stad die hij liefheeft; Beroemd om de tempels en rond de markt en daarom prijst vaak de wegen van de brede en diepe. Maar de landen van Afrika, terwijl Emilia hoort, spreekt niets en beraadslaagt, 'is zo groot als roma! hoeveel gebouwen zijn hier, hoeveel wegen en lanen van de video! en zo veel als we horen de schreeuw! roep van de Heer, zolang zij noemen de bedienden, de handelaren roepen, zolang de wijn en de olie, en olijven, beveel, uitroepen: bedelaars, zolang de cadeaus voor hen! verdraag ik niet alleen de roep van het, ik ben bang van zoveel mannen. Waarom wil je altijd helpen onder de mensen te zijn het Aemilia? waarom is gewend om vele uren te lopen door de straten? Waarom hebben zoveel mannen naar Rome ze komen? terwijl de Afrikaanse atheïst bedelaar benaderingen van Emilia en cadeau verzoeken. Emily lacht en ontkent de gave, maar de Afrikaanse man is niet te lachen. Hij heeft een enkele afdeling, wil de mens geven. De man ziet een cent, zeer glimlachende, in de tempel van Fortuin loopt.