STUPOR et mirabilia audita sunt in

STUPOR et mirabilia audita sunt in terra nostra. Mirabile siquidem erat, quod zelator legis, Moyses, igneam legem in ulcionem peccatorum de medio ignis zeli Dei audiret. Sed stupendius est, quod hodie humiles et mansueti spiritu vocem Iesu Christi, Dei et hominis, audiunt, ut olim Helias in sibilo aure tenuis audiuit. 2 Qui enim durissimum, ignarum et rudem populum zelo iusticie sue legi sue primum subdidit per timorem, nunc in lenitate misericordie populum, utraque lege, scilicet veteri et noua, eruditum, subdere disponit per amorem. Precesserat enim spiritus grandis terroris Dei, subuertens montes superborum et conterens petras induratorum cordium, et commocio penitencie, conturbantis mentes ad salutem, et ignis diuine dileccionis, in euangelio Christi coruscantis per euidentissima magne caritatis eius ad suos indicia, qui semetipsum pro eis tradidit in mortem, ne ipsi in eternum morerentur, et suorum ad ipsum, semetipsos pro gloria eius tradencium, ut sic quodammodo loquar.3 In hoc igne Deus non secundum sue diuinitatis excellenciam sed secundum nostre seruilitatis humilem condicionem apparuit, in qua mundum redemit. Et sequitur iam sibilus lenitatis diuine misericordie, omnes propter preces et merita matris misericordie, virginis Marie, ab estu peccati ad auram placidissime misericordie conuocans. Et in hac aura Dominus, cui proprium est misereri, omnipotenciam sue diuinitatis in sublimitate maxime miseracionis manifestat, ut inexcusabiles sint omnes, apparente diuino iudicio, qui misericordiam, tam leniter et dulciter exhibitam, contempserunt. 4 Vel numquid non inexcusabiliter dignus est iusticia diuini iudicii feriri, qui tam dulcibus verbis et operibus quam huius reuelacionis series continet oblatam sibi contempnit et respuit miseracionem?5 Quapropter preparent omnes animos, expandant omnes voluntatum suarum sinus, ut mensura misericordie bona, scilicet super meritum conferta, super speratum coagitata, super desiderium et omnem cogitacionem supereffluens, per mediatricem Dei et hominum a filio suo, fonte scilicet omnis pietatis, infundatur.

Resultaten (Nederlands) 1:

Ze zijn prachtig en afschuwelijke zaak wordt gehoord in ons land. Het was opmerkelijk dat het klooster van de wet, Mozes, in de wet van vurige wraak van de zondaars uit het vuur van jaloezie zou horen. Maar het verbazingwekkend is dat op deze dag de geest van de nederige en de zachtmoedigen van de woorden van Jezus Christus, God en mens, hoort niet, zoals vroeger, Elia dat hoorde een kleine stem in het oor van een sissend geluid. 2 Voor degenen die de meest hardnekkige man, onwetend van de jeugd van de mensen van de ijver van justitie aan Zijn wet, en heeft aangevraagd voor de eerste keer door de vrees voor zijn leven, de mensen die nu in de delicatesse van genade, aan beide zijden van de wet, namelijk de oude en de nieuwe, voor de wijze, tot onderwerp om door middel van de liefde. Precesserant een grote verschrikking van God, van de Geest, wind, scheurende de bergen, en brekende de steenrotsen verstokte het hart van de trotse, en de Upset van boete, voor het heil van de hoofden van de verontrustende degenen, en het vuur van de goddelijke liefde, van Zijn liefde in het Evangelie van Christus, om hun eigen volk, de grote van de bliksem door de duidelijke bewijzen, in de dood van degene die zichzelf voor hen gaf, , opdat zij niet sterven in eeuwigheid, en hun vaders naar hem gestuurd, hebben zich voor de glorie van zijn tradencium gegeven, zodat het vuur van God is niet zo op een bepaalde manier, volgens zijn goddelijkheid loquar.3 In dit, maar volgens de voortreffelijkheid van de nederige toestand van onze seruilitatis verscheen, waarin de Verlossing van de wereld. En het gaat verder nu, een gefluit van zachtmoedigheid van de goddelijke genade, en de verdiensten van alle, door de gebeden van de Moeder van Barmhartigheid, de Maagd Maria, bijeengeroepen door de hitte van de zonde in de koelte van genade kalm. En in deze de aura van de Heer, wiens eigendom is barmhartig te zijn, in de majesteit van zijn goddelijkheid omnipotenciam manifesteert vooral van genade, opdat zij niet te verontschuldigen zouden alle, naar het oordeel van de manifestatie van het goddelijke, die de getoonde hem zo zacht en zoet vriendelijkheid, die veracht had. 4 Of is het niet onvergeeflijk verdient proef loopt goddelijke gerechtigheid, dat is zo lief woorden en daden van deze dan de aangeboden reuelacionis ronduit verwerpt en trotseert miseraciones? 5 Dus bereid alle gedachten, alle intenties om hun omhelzing uit te breiden, als een goede maatregel van genade, namelijk op basis van verdienste ingedrukt, geschudde 'over wat wij hopen, en de wens van alle bovenstaande overweging, wordt het' loopt, door middel van als Middelaar van God en mensen, uit een zoon van zijn eigen, namelijk de hele fontein van vroomheid, is doordrenkt.