Venit Pontifex Maximus. Aemilia ei

Venit Pontifex Maximus. Aemilia ei cinerem
ostendit: ‘Mea culpa ignis exstinctus est.’ De puellis
tacet. Pontifex Maximus clamat: ‘Tua culpa Romae
cives in periculo sunt. Ideo poena tibi manet!’
Aemilia linteum super cinerem ponit. Deae Vestae
auxilium orat. Dea Aemiliae signum dat: ecce,
e cinere surgit flamma! Linteum incendit. Iam
crescit flamma. Mox ignis Vestae sicut semper
ardet. Ridet Pontifex Maximus: ‘Aemilia, dea tibi
favet: a poena te absolvit!’

Resultaten (Nederlands) 1:

Toen kwam de paus. Aemilia as hem
erop gewezen dat: 'Het is mijn schuld, het vuur is gedoofd.' De meisjes
zwegen. Pontifex Maximus schreeuwt: 'Uw eigen schuld in Rome,
zijn de burgers bedreigd. Daarom is de straf blijft voor u!
'Aemilia een handdoek, en hij zet ze op de sintels. Vesta, de godin
ze bidt voor hulp. De godin van Emilia, geeft hij het ​​signaal: want zie,
de vlam oprijst uit de as! Linnen wordt verbrand. Nu
de vlam groeit. Kort na, het vuur van Vesta, zoals altijd,
zij worden verbrand. Voorwaar, lacht hij, de Paus: 'Aemilia, de godin je
goed voor: hij ontslaat van de straf van u!'