- Tekst
- Geschiedenis
1. Philo geminos quaerebat. ‘Venite
1. Philo geminos quaerebat. ‘Venite, pueri! Convivum incipit.’
2. Servus, quamquam iam senior erat, tamen cum Marco et Lucio iter ad Plinii villam
3. fecerat. Ibi, sicut domi, pueris serviebat.
4. Tandem pueri triclinium intraverunt. Convivae iam aderant et accubuerant.
5. Complures servi et ancillae gustationes apponebant et minister vinum aqua miscebat.
6. ‘Hodie cliens meus, Afer, auxilium imploravit’, Plinius inquit. ‘Tristissimus tablinum intravit.
7. Nihil autem dixit. ‘Quid est?’ rogavi. ‘Quid accidit?’ ‘Magnopere timeo, domine’, respondit.
8. ‘Heri vir sceleratus casam meam diripere temptavit. Vir fortior erat, sed ego fortiter restiti.
9. Vix eum vici.’ ‘Optime!’ exclamavi. ‘Quare adhuc tristis es?’ ‘Vir sceleratus nunc me de vi
10. accusat. Causam dicere autem non possum. Te igitur rogo…’ ‘Causam dicere?’ interrupi.
11. ‘Libenter causam tuam suscipio.’ ‘Cliensne libertus est?’ conviva quaesivit.
12. ‘Itavero. Olim pater Afri servus meus fuit. Quod per multos annos fidelissime mihi
13. Serviverat, eum manumittere constitui. Ideo Afer libertus est.’
14. ‘Et ego nuper servum manumisi,’ inquit conviva. ‘Filium meum ubique quaerebamus,
15. Sed nusquam eum invenimus. Totam per silvam eum petebamus. Postremo servus
16. Pellaeus clamorem audivit et paludem conspexit. Filius meus in paludem ceciderat.
17. Caput pueri vix aquam superabat. Pellaeus eum incolumem e palude extraxit.
18. Gratissimus eram. Ob eam causam Pellaeo pecuniam tribui. Sic servus se sua pecunia
19. redimere potuit.’ ‘Te beatum praedico’, dixit Plinius. ‘quod filius incolumis est, sed etiam
20. magis quod tam humanus es: servum tuum ad libertatem vocavisti.’
2. Servus, quamquam iam senior erat, tamen cum Marco et Lucio iter ad Plinii villam
3. fecerat. Ibi, sicut domi, pueris serviebat.
4. Tandem pueri triclinium intraverunt. Convivae iam aderant et accubuerant.
5. Complures servi et ancillae gustationes apponebant et minister vinum aqua miscebat.
6. ‘Hodie cliens meus, Afer, auxilium imploravit’, Plinius inquit. ‘Tristissimus tablinum intravit.
7. Nihil autem dixit. ‘Quid est?’ rogavi. ‘Quid accidit?’ ‘Magnopere timeo, domine’, respondit.
8. ‘Heri vir sceleratus casam meam diripere temptavit. Vir fortior erat, sed ego fortiter restiti.
9. Vix eum vici.’ ‘Optime!’ exclamavi. ‘Quare adhuc tristis es?’ ‘Vir sceleratus nunc me de vi
10. accusat. Causam dicere autem non possum. Te igitur rogo…’ ‘Causam dicere?’ interrupi.
11. ‘Libenter causam tuam suscipio.’ ‘Cliensne libertus est?’ conviva quaesivit.
12. ‘Itavero. Olim pater Afri servus meus fuit. Quod per multos annos fidelissime mihi
13. Serviverat, eum manumittere constitui. Ideo Afer libertus est.’
14. ‘Et ego nuper servum manumisi,’ inquit conviva. ‘Filium meum ubique quaerebamus,
15. Sed nusquam eum invenimus. Totam per silvam eum petebamus. Postremo servus
16. Pellaeus clamorem audivit et paludem conspexit. Filius meus in paludem ceciderat.
17. Caput pueri vix aquam superabat. Pellaeus eum incolumem e palude extraxit.
18. Gratissimus eram. Ob eam causam Pellaeo pecuniam tribui. Sic servus se sua pecunia
19. redimere potuit.’ ‘Te beatum praedico’, dixit Plinius. ‘quod filius incolumis est, sed etiam
20. magis quod tam humanus es: servum tuum ad libertatem vocavisti.’
0/5000
1. Philo geminos quaerebat. ‘Venite, pueri! Convivum incipit.’
2. Servus, quamquam iam senior erat, tamen cum Marco et Lucio iter ad Plinii villam
3. fecerat. Ibi, sicut domi, pueris serviebat.
4. Tandem pueri triclinium intraverunt. Convivae iam aderant et accubuerant.
5. Complures servi et ancillae gustationes apponebant et minister vinum aqua miscebat.
6. ‘Hodie cliens meus, Afer, auxilium imploravit’, Plinius inquit. ‘Tristissimus tablinum intravit.
7. Nihil autem dixit. ‘Quid est?’ rogavi. ‘Quid accidit?’ ‘Magnopere timeo, domine’, respondit.
8. ‘Heri vir sceleratus casam meam diripere temptavit. Vir fortior erat, sed ego fortiter restiti.
9. Vix eum vici.’ ‘Optime!’ exclamavi. ‘Quare adhuc tristis es?’ ‘Vir sceleratus nunc me de vi
10. accusat. Causam dicere autem non possum. Te igitur rogo…’ ‘Causam dicere?’ interrupi.
11. ‘Libenter causam tuam suscipio.’ ‘Cliensne libertus est?’ conviva quaesivit.
12. ‘Itavero. Olim pater Afri servus meus fuit. Quod per multos annos fidelissime mihi
13. Serviverat, eum manumittere constitui. Ideo Afer libertus est.’
14. ‘Et ego nuper servum manumisi,’ inquit conviva. ‘Filium meum ubique quaerebamus,
15. Sed nusquam eum invenimus. Totam per silvam eum petebamus. Postremo servus
16. Pellaeus clamorem audivit et paludem conspexit. Filius meus in paludem ceciderat.
17. Caput pueri vix aquam superabat. Pellaeus eum incolumem e palude extraxit.
18. Gratissimus eram. Ob eam causam Pellaeo pecuniam tribui. Sic servus se sua pecunia
19. redimere potuit.’ ‘Te beatum praedico’, dixit Plinius. ‘quod filius incolumis est, sed etiam
20. magis quod tam humanus es: servum tuum ad libertatem vocavisti.’
2. Servus, quamquam iam senior erat, tamen cum Marco et Lucio iter ad Plinii villam
3. fecerat. Ibi, sicut domi, pueris serviebat.
4. Tandem pueri triclinium intraverunt. Convivae iam aderant et accubuerant.
5. Complures servi et ancillae gustationes apponebant et minister vinum aqua miscebat.
6. ‘Hodie cliens meus, Afer, auxilium imploravit’, Plinius inquit. ‘Tristissimus tablinum intravit.
7. Nihil autem dixit. ‘Quid est?’ rogavi. ‘Quid accidit?’ ‘Magnopere timeo, domine’, respondit.
8. ‘Heri vir sceleratus casam meam diripere temptavit. Vir fortior erat, sed ego fortiter restiti.
9. Vix eum vici.’ ‘Optime!’ exclamavi. ‘Quare adhuc tristis es?’ ‘Vir sceleratus nunc me de vi
10. accusat. Causam dicere autem non possum. Te igitur rogo…’ ‘Causam dicere?’ interrupi.
11. ‘Libenter causam tuam suscipio.’ ‘Cliensne libertus est?’ conviva quaesivit.
12. ‘Itavero. Olim pater Afri servus meus fuit. Quod per multos annos fidelissime mihi
13. Serviverat, eum manumittere constitui. Ideo Afer libertus est.’
14. ‘Et ego nuper servum manumisi,’ inquit conviva. ‘Filium meum ubique quaerebamus,
15. Sed nusquam eum invenimus. Totam per silvam eum petebamus. Postremo servus
16. Pellaeus clamorem audivit et paludem conspexit. Filius meus in paludem ceciderat.
17. Caput pueri vix aquam superabat. Pellaeus eum incolumem e palude extraxit.
18. Gratissimus eram. Ob eam causam Pellaeo pecuniam tribui. Sic servus se sua pecunia
19. redimere potuit.’ ‘Te beatum praedico’, dixit Plinius. ‘quod filius incolumis est, sed etiam
20. magis quod tam humanus es: servum tuum ad libertatem vocavisti.’
Wordt vertaald, even geduld aub..
Andere talen
De vertaling gereedschap steun: Afrikaans, Albanees, Amharisch, Arabisch, Armeens, Azerbeidzjaans, Baskisch, Bengaals, Birmaans, Bosnisch, Bulgaars, Catalaans, Cebuano, Chichewa, Chinees, Corsicaans, Deens, Duits, Engels, Esperanto, Ests, Fins, Frans, Fries, Galicisch, Georgisch, Grieks, Gujarati, Hausa, Hawaïaans, Haïtiaans Creools, Hebreeuws, Hindi, Hmong, Hongaars, IJslands, Iers, Igbo, Indonesisch, Italiaans, Japans, Javaans, Jiddisch, Kannada, Kazachs, Khmer, Kinyarwanda, Kirgizisch, Klingon, Koerdisch, Koreaans, Kroatisch, Lao, Latijn, Lets, Litouws, Luxemburgs, Macedonisch, Malagasi, Malayalam, Maleis, Maltees, Maori, Marathi, Mongools, Nederlands, Nepalees, Noors, Odia (Oriya), Oeigoers, Oekraïens, Oezbeeks, Pashto, Perzisch, Pools, Portugees, Punjabi, Roemeens, Russisch, Samoaans, Schots Keltisch, Servisch, Sesotho, Shona, Sindhi, Sinhala, Slovaaks, Sloveens, Soendanees, Somalisch, Spaans, Swahili, Taal herkennen, Tadzjieks, Tagalog, Tamil, Tataars, Telugu, Thai, Traditioneel Chinees, Tsjechisch, Turkmeens, Turks, Urdu, Vietnamees, Wels, Wit-Russisch, Xhosa, Yoruba, Zoeloe, Zweeds, taal vertalen.
- necorporale
- in mijn gedachten
- corporale
- in gedachten
- active circulante
- onthouden
- forever
- creante
- voor altijd
- voor altijd
- stocuri
- mijn kind
- groeien en doorgaan nooit stilstaan
- in my mind
- empatisch
- groeien, doorgaan en nooit stilstaan
- in my thoughts
- Ik bn verlieft op je
- in cogitationes meas
- Wij blijven samen
- in cogitationes meas
- active imobilizate
- in mente
- imobilizare necorporale
